KIYMETİMİ BİLEMEDİM
Hüzünlü bir Akdeniz sabahý
Yaðmur yaðýyor , inceden inceye
Derin bir sessizliðe bürünmüþ þehir
Sessizliðin senfonisi zonguluyor beynimde
Yalnýzlýðýn resmini çiziyorum
Buðulanan pencereye .
Yaðmur dinince
Kavak aðaçlarýnýn yapraklarý
Iþýl ýþýl ýþýldarken
Pencerenin pervazýna konan kuþlar
Pürneþe ile uçuþurken
Kurduklarý büyük orkestraya herkes davetliyken
Güneþ, davete benimde icabet etmemi fýsýldarken kulaðýma
Göðüs kafesimde kuþ misali çýrpýnan kalbimin çaresizliðini,
Acizliðimin resmini çiziyorum pencereye.
Þimdi ne çok keþkeler dolanýyor dilime
Hor kullanmýþým
Kulak arkasý etmiþim söylenenleri
Kalbimin deðerini bilmeyi becerememiþim
Teessüf ediyorum kendime
Hemde bin kere,yüz bin kere
Teessüf ediyorum
Bak ! Beceremiyorsun ,dizlerimin baðýný çözmeyi
Oysa ne çok severdin yaþam denizinde ,
Kulaç atýp yüzmeyi.
Handan Uçak Tunca
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.