TRABZON DA SESSİZ ÇIĞLIK

TRABZON’DA SESSÝZ ÇIÐLIK
Yusuf Yýlmaz
Trabzon Meydanýný çýnlatan bu sese
Bir kulak vereyim dedim.
Böyle samimi böyle içten bir sesi
Duymamýþtým uzun zamandan beri.
Biraz daha yaklaþtým.
Bu korkusuz bu içten bu samimi ses,
Yüreklere soðuk su serpiyordu.
Durup durup gözleri yaðmurlaþtýran,
Hüzünlü bakýþlarý donduran bu ses,
Trabzon Meydanýnda yankýlanýyordu.

Bu zalim bu kahpe dünyaya,
Meydan okuyan kahramanlara,
Vatanseverler gýpta ile bakýyordu.
Haksýzlýða, hukuksuzluða,
Kurulan alçakça tuzaklara,
Kumpaslara karþý,
Karanlýða meydan okuyordu
Bir avuç kahraman.


Atanamayan öðretmenlerin,
Bir parça ekmeði dahi rüyasýnda göremeyen gariplerin,
Yerinden yurdundan sürülmüþ soydaþlarýmýzýn,
Somada, yerin yüzlerce metre altýnda karýn tokluðuna
Çalýþan iþçilerimizin,
Okuluna rahat ve özgürce gidemeyen öðrencilerin:
“Andýmýz okunmayacak,
Kimya dersi üç saatten iki saate inmiþ,
Farazi derslerle beynimiz iþgale uðramýþ,
Atatürk’ün aydýnlýk yolundan sapýlmýþ,
Karanlýk ve baðnaz bir ortamda okumak istemiyoruz”
Diye iç geçiren sessiz çýðlýklarýn sesine de...
Tercüman oluyordu o kahramanlar.


Tarih þahittir.
O kahramanlar
Haklý çýktý.
Kýnayanlarýn kýnamasýna aldýrmadan
He cumartesi
Haykýrmaya devam ettiler yýlmadan.

Bu vatanýn sahipsiz olmadýðýný
Gösterdiler bütün dünyaya.
Ne mutlu,
O meydana kulak verenlere.
Ne mutlu,
Sessiz çýðlýðýn sessini duyanlara,
Ne Mutlu Türküm Diyene!





Sosyal Medyada Paylaşın: