Kararýrcasýna kör bakýyordu gözlerim hayata Gözlerim de sen yoktun o an Sen yoktun yaþam ümidim de yoktu Hayat ta öyle Her sabah güneþ doðarcasýna Seni bekler umutlanýrdým Geceyi düþler içinde uyanarak Uykusuzdum Gözlerimi açmadan sabahlýyordum geceyi Sen yoktun postacý da yoktu Habersizdim varlýðýnda Oysa ki bir gece vakti etraf karanlýk Üþüyordum düþlerimde sen vardýn Sen vardýn hislerimde ince bir sýzý misali Kor ateþler içinde yanýyordum Yoluna bakarak ümitliydim yine de Ama sen yoktun ben ölüyordum Ölüydüm belki daha evvel Yok olurcasýna eriyordum Yaz ayý beklemeden kar taneleri Yahut bir damla su sevda çöllerinde Yaðmur altýnda ýslansam dahi Kurumuþtu tüm göz pýnarlarým Sen yoktun yaþam ümidim de yoktu Kendim den bile uzak Seyreder bakardým yaþantýsýz hayatý 03 13 2013 Reþat yýldýz Piroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
reşat yıldız piroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.