BİR MEVSİM SONRA GEL

Suskunsa içinde ki bulut
her mevsim aðlasada umut
yaðmura karþý durma ayrýlýk sokaklarýnda
þafakla atarmýþ býrak atsýn ecel
sen yinede bir mevsim sonra gel


Tutmasýn ellerinden ayrýlýk gözlü hüzün
gülde dikeni severmiþ kalbin boþver aldýrma
at bir kenara acýtan gülmeleri at
boþver susarsa sussun ellerindeki emel
sen yinede bir mevsim sonra gel

Demlensede içinde en gizli sancýlar
yüreði tutsak kuþlarda çok sever
hep böylesi zamanlarda çözülür dembe dem sýrlar
gözleri kor yüreði buz olasý
bassada da içini en azgýn sel
sýrýlsýklamsan eðer
sen yinede bir mevsim sonra gel


Tutuþmuþ bak ömür gurubunun en deli vakti
ama yanaklarýnda
pembe bir baharýn ufuklarý saklý
çýk ruhumun doruklarýna çýk
haydi ver ellerini uçurum rüzgarlarýna
atsada daðdan daða en acýmasýz yel
yollara düþ bir derviþ misali
sen yinde bir mevsim sonra gel

Dedim ya seni üç beþ nöbetlerinde
senden uzak kendimden yitik tuttum
velhasýl seni yaþanmamýþ tüm mevsimlerde unuttum
acýmasýzca üstüme en azgýn zamanlarý sal
ve bulamazsan sendeki beni
sen yinede bir mevsim sonra gel


Yatýrdým masum bir mermi gibi
gözlerimin namlusuna seni
hatýrlasan birgün sende unuttuðun beni
çekiverir usulça tetiðni hasret
iþte ozaman kör kurþun gibi karanlýðý del
Baþýn önünde bir suçlu gibi
sen yinede bir mevsim sonra gel


zamanýn dudaklarýna mühürledim seni
kapýlmýþ gidiyorsun en serseri saatlere
tüm geri dönüþler kilitli kaldý bende
sana gönderdim içimin kýrýk raylý trenlerini
o istasyondan dömeyen ayrýlýklar sal
bir mevsimlik istemem
sen yinede her mevsim bende kal...!


Nilüfer Gür Gökdemir

Sosyal Medyada Paylaşın: