BU ŞEHIR, BU Gece, SEN VE BEN ...
Ayný þehirdeyiz belki de bugün
Bu gece bu þehir bayram yeri
Bu gece,gönullere þenlik
duygulara düðün.
Rüzgarýn fýsýltýsýndan belli
Okþar gibi esiyor yaralý sinemi bugün
Hayali cihana deðer
bu þehir bu gece sen ve ben
Ayný havayý eksiltiyoruz
Kimseye farkettirmeden
Belki de ayný yöne bakýyoruz
Farklý hayaller kurarak
Ya da birbirimizi düþlüyoruz
Sol yanýmýz acýyarak
Bu gece bu þehir sen ve ben
Kaldýramaz bu þehir ikimizi
birimiz eksilmeden
Sen benim sessiz çýðlýklarým
Hasretim, sevdasý ayan beyaným
Ömrümce tamamlanmayacak
eksik yaným!
Bu þehir alýþýk benim iç çekislerime
Özlemle ah edislerime,
yaðmurlarý gizler gözyaþlarýmý
Ama alýþýk deðil senin geliþine
Hangi cadde hangi sokagindasin
bu þehrin neredesin bilmem
nefesim yetmez, sana gel diyemem
Ayný yaðmurla islanmak yeter bana
Soluðunun karýþtýðý havayý solumak da
Bu þehir bu gece sen ve ben
Ölümsüzluk iksiri icmeli
Ya da zamaný durdurmali bir yerinden
Ama ne mümkün
sevenleri kavuþturmaz bu þehir
Duygularý örtmez, sýr tutmaz gece
Aþk sadece gönülde ulaþýlmaz hece
Bu þehir bu gece sen ve ben
Aðýr geliriz dünyaya
Birimiz gitmeli, digerimiz bitmeli
bu gidiþi seyrederken.
Dedim ya oldurmaz bu þehir bizi
Güldürmez kaldýramaz,
birimiz eksilmeden...
Ayþegül Bahçeci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.