MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YEZDAN HAKTIR CAN
Seyidoglu

YEZDAN HAKTIR CAN


YEZDAN HAKTIR CAN.
Laleþin kadim inancýný
Ýmha edilmesi büyük bir sancý.
Yetmiþ iki millet dediler.
Yetmiþ üçüncü katlýmý ettiler.

Sene bin ikiyüz kýrk altý. Anadoluda Babi isyaný vardý.
Uþak Atbey Bederettin bir canavardý.
Laleþte ilk katlýamý yaptý.
Pirlerin sakallarý katillerin ellerinde kaldý.
Þengal daðlarýnda alevler yükseldi.
Laleþte dergah alevlere yenildi.
Pirlerin kanatlarý kýrýldý. Fakat abu zemzem duru kaldý.
Melekler o gün Laleþi kurtaramadý.

Bin altýyüz otuz sekize gelindi.
Osmanlýnýn fermaný Amedde verdi.
Laleþ bir daha yerle bir edildi.
Düþman aman dinlemedi. Ferman padiþahýmýn dedi.
Oniki yýl aradan geçti. Çocuklar büyüdü serpildi.
Osmanlýnýn baþýna dördüncü Murat getirildi.
Ýstanbuldan ferman eyledi. Musulun etrafýndaki
Güneþin Halklarýna bu kaçýncý katliam idi.
O katliamlardan buyana Þengal daðlarýnda
Rüzgarlar hep hüzünle esti.

Osmanlýnýn oyunu bitmedi, bitmekte bilmedi.
Baðdat valisi Hasan Paþa devreye girdi.
Ay sarardý güneþte bir leke oldu.
Bu bin yediyüz on beþte. Katliam katliam üstüne.
Dur durak bilmedi düþman.
Yezdanýn yok olmasýna, verilmiþti o zalým ferman.

Ezidi, Alevi, Kýzýlbaþtý. Bilinmiyor bu kaçýncý katlýamdý.
Sene binyediyüz otuz üçü yazdý.
Katil Nadir Ýranda þahtý.
Þexan, Kerkük birde Zap kýyýsýnda
Üç katliam daha yapýldý aslýnda.
Tekrar tekrar çýkýldý daðlara.
Yýldýzlar yüz çevirdi baktý uzaklara.
Daðlarda doruklar aðýr baþlý.
Ziyaterler dileklere cevapsýz kalmýþtý

Sürgünler, katliamlar. Bu bir kadermi diye sormadýlar.
Ezidi pirlerinde kuvet býrakmadýlar.
Bin yediyüz otuz ikiden kýrk üçe kadar.
Ardý arkasý kesilmeyen beþ kaliam daha var.
Onlar henüz çocuktular.
Kýlýçla kelle uçurulduðunu anlamadýlar.
Analarýn göðüslerini yardýlar.
Ar namusu olmayan düþmanlar.
Namuslu insanlarý yerinde yurdunda ayýrdýlar.

Taþ üstünde taþ, gövde üstünde baþ kalmadý.
Bin yediyüz seksen yedide bir bahardý.
Þexanda çoluk çocuk kesildi kalmadý.
Baðdad fermanýný daha anmadý.
Bin yediyüz doksan sekiz henüz yazdý.
Binsekizyüze az kaldý.
Altý katliam sýðdýrdý kýrk üç seneye.
Baðdat çýkmýþtý çoktan sahneye.
Ne çektiysek hep bu Baðdad lýdan çektik.
Ne tarlamýzý nede baðýmýzý ektik.
Bin sekiz yüz kýrklara kadar.
Karanlýkta geçti tüm yýllar.
Ýstanbuldan Baðdada ulaþan fermalar.
Yýrmi katliam daha yaptýlar.
Ne ar nede namus býrakmadý zalým düþmanlar.

Þengalde güneþe eller açýlmadý.
Botana bir tümen asker yollandý.
Güneþ bile inancýmýza siper olmadý.
Botan daðlarý göz yaþý döktü.
Sene binsekiz yüz kýrk dörttü.
Ovalar kan gölüne döndü.
Ya müslüman ol yada öl dendi.
Huzur yoktu yaþama haký kalmamýþtý.
Ezideler bir daha Þengale kaçtý.
Daðlarla yaþmak zor bir savaþtý.

Osmanlý bu sefer gözünü gençliðimize dikti.
Ezidiler Osmanlýya askerlik etmedi.
Padiþah fermaný kabul görmedi.
Birinci Cihan paylaþýmý baþladý.
Kadim inançlar parçalndý.
Ya Xude Laleþ kutsal kaldý.
Þengal daðý kýtlýk kýran.
Üç aðustos ikibin ondörde varan.
Temeli islama dayanan. Kadim inaçlarý yok sayan.
Bir sürü kendini bilmeyen insan.
Yaratmýþtý çoktan iþbirliðini.
Katiller uzun uzun uzattý elini.
Satýn aldýlar KDPnin ve Irakýn askerini.
Bir gecede doðurdular islam devletini.
Amaçlarý kadim inancýyla birlikte yok etmekti memleketini.

Türkü, Acemi, Arabý. Emir veren uzakta içiyordu þarabý.
Üç Aðustost katlaiyam baþladý.
Dereler dolu dolu kan aktý.
Þengal yüksek hava kuraktý.
Çoluk çocuk herkes aç susuz kaldý.
Pirlerin bilgelerin yürekleri çalýndý.
Kadýnlar, kýzlar esir alýndý.
Köle pazarlarýnda birer ikiþer satýldý.
Laleþ sahipsiz, Laleþ korumasýz kaldý.
Melekler o gün melekliðinde utandý.
Bir ordu kara canavar dolandý.
Bilemem abu zemzem bu zulme nasýl dayandý.
Hýyanet, zulüm, ölüm vardý.
Allah u ekber diye diye kelleler alýndý.
Yaþamak orda sanki bir yalandý.
Evrenin gönlü buna dayanamadý.
Halk kahramanlarýna meleklerin kanadýnda yol vardý.
Ezidiyi ve Ezdaný kurtardý.

Güneþ tekrar ziyaretlerimize tebesümle baktý
Analarýmýz o sabah ellerini açtý.
Meleklere yalvardý. Düþmanlarý için bile dua yaptý.
Leleþ özgür. Þengalde korku kalmadý.
Bacalar tütüyordu. Halklar idareye el koydu.
Komitelerin baþýnda Dapirler.
Ýnsanlýða huzuru, barýþý. Ve eþit bir paylaþýmý getirdiler.
Bunada birlik adýna, yaþam adýna Rýzalýk Þehri dediler.
1 Aðustos 2017 Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.