Bilsen ne çok seviyorum Ve korkuyorum anlatmaya Seni kaybetmekten korkuyorum senin olamamaktan ellerini tutamamaktan koklayamamaktan seni!
Hatýrladýkça dizlerimi dövüyorum yollarým taklamakana çýkýyor yüreðim hicranlý bir uçurum kahroluyorum çok daha erken geleydin diyorum isterdim haktan seni!
Bilsen ne çok seviyorum gecemin gün ortasý haslarýn hasý gözlerin göðsümü sýkýyor sýzlýyor burun deliklerim sen oluyorsun tüm dileklerim dönüp dönüp ismini okuyorum þenleniyor gönül evim kýskanýyor karýncadan yýldýzlardan hatta, mars’tan bayraktan seni!
bilsen ne çok özlüyorum gözlerim þükür duasýnda kirpiklerim denizinde yüzüyor tüm hücrelerim seninle damarlarýmda bakýþlarýn geziyor hep orda kalmaný istiyorum çýkma bensiz sabahlara kýskanýr þafak seni tan seni!
Ört gözlerini üzerime Üþüyorum uzaklarda olduðunu hatýrlatma týrnaklarýmdan sýzlýyorum ve seni yüreðimden bile gizliyorum bir topal serçeyim çünkü uçmaya yeltensem ayakucuna düþüyorum Özlüyorum, özlüyorum can seni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
yitikozan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.