ben deðildim ki
gösteremedi diye sana kendini
eteðimin ak fistosuydu o gün
hüngür hüngür aðlayan
ve iþte ayný gündü
tabaðýma uzanmýþ yatan
balýðýn ölü gözündeki yaþ
sensiz geçeceði içindi
yapayalnýz boðazýmdan
sana koþturup dururken
ellerince çok sevilen þu elim
bu kentin kaldýrýmlarýný
arþýnlayan topuðumdu
vurmasa bile papuç
durduk yerde öylece
al al kanayan
yanýma gelip oturan kadýn
yanýmdan geçip giden adam
o ana-kýz. hemen yan masa.
ki tartýþmýþlardý duydum
ve kuþlar
ve vapurun çaðýran düdüðü
ve göztepe
ve karþýyaka
ve izmir
yüzüme bakan anlardý o gün
ve iþte onlardý
seni sensizken bile
delice sevdiðimi anlamamý saðlayan
ve fakat bazý filmler çekiyorlar
söyleyeyim diyorum unutuyorum
bir kitap okuyorum
kurutulmuþ bir gül çýkýyor
satýrlarýn yarasýndan
vereyim diyorum bekletiyorum
gül kurusu soluveriyor birden zaman
raký içesim geliyor ara sýra
boþ/veriyorum
bardaðý götürüyor garson
þimdi diyorum
istanbul’suz istanbul’suz
üstelik susuz içsem
baþým dönecek biliyorum
sonra dönmeyecek aklýma geri
ve büyük kýzým dönecek diyorum
y/az kaldý diyorum. dayan...
aðlamýyorum
aðlamayarak yazýyorum
sana bu mektubu
ben mutluyken sevdiðim
aðlayamam ki inan
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.