HAŞERE-İ MÜBEŞŞERE
Ýnsanlardan kimileri vardýr çok güzel konuþur,
Cümleler aðzýnda güzel güzel buluþur.
Söylediklerine bakarak alem adam sanýr,
Akýn akýn insanlar meclislerine doluþur.
Falancayý çok severim der harika bir insan,
Tanýþýklýklarý bir kase çorba bir tas ayran.
O insan senin varlýk sebebin tabiki seveceksin,
Onun sayesinde oturduðun koltuk ve mekan.
Haydi bir de ters düþ sevecek misin bakalým?
Eleþtirelim arkandan bir bir eksiðini konuþalým.
Hayalindeki makam için referans olmasýn hele,
O zaman diyeceðin mutlak falancadan kaçalým.
Kimileri makamýndan kimileri hanýmýndan bir zerre,
Koltuðundan güç alýr kibrini eðdirmez yere.
Zaman bu zaman der Allah’ý düþürmez aðzýndan,
Sakýn müjdelenmiþ zannetme olsa olsa haþere-i mübeþþere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.