Pencereler

yokluðunda karanlýða açýlýr pencereler
ne kadar da haklýymýþ
ýssýzlýðýna iyi bak derken þair...

senden ayrýlalý bir asýr geçmiþ gibi
oysa dün bir
bu gün iki

biz zamanýn kovaladýðý ölümlüleriz
biliyorum kaçýp kurtulmak nafile
amma
aþk var ya aþk
sanki ölümsüzlüðe çare

hiç bitmese günler
aþka yorgan olsa gece
sevilsek
sevsek gönlümüzce
oysa
þimdi hüzünlendiriyor beni
kýzýllýðý pencereme düþen
çok sevdiðim gün batýmý

eyy
zihnimi alýp götüren girdap
göðün tavanýna çivilediðim düþünce
Ýliklerime iþleyen soðuk rüzgâr
turna çýðlýðý
güvercin matemi
kalbimi delip geçen bakýþlar
baþýmýn üstünde dolaþan sancýlý bulut
alnýmdaki yazgýyý döven yaðýþlar
nedir sizden çektiðim
dinmedi mi öfkeniz

dolunaysýz gecelerde çoðalan korkum
diken üstünde
bir anlýk uykum
rüya görememek
hayal kuramamak
umudu yitirmek bu olsa gerek
yokluðunda karanlýða açýlýr pencereler

kesmiyor hiçbir þey
artan aðrýlarýmý
kýrýk kanadýný sürüyen kuþ gibiyim
hani
nereye bastýðýný bilmez ya insan
kurt kapanýna düþmüþ sarhoþ gibiyim

ve halimi arzediyorum
halden anlarsýn diye
sürekli çýkýp çýkýp bakýyorum
yokluðuna açýlan pencereye
nerdesin?

Arap Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: