ŞİİR YÜREKLİ KADIN

Karanlýk yokuþlarý týrmanýrcasýna ürkek ve tedirgindi.
Týk nefesli ceylan yüreði vardý sanki.
Sanýrsýnýz Everest’e týrmanýr gibiydi küçük narin ayaklarýyla.

O maðrur yüzü göðsüme bir mehtap gibi düþüvermiþti.
Kýsa saçlarý, mavi gözleri, tebessümü ýþýk þehrini andýrýyordu.
En karanlýðýmdan, en maviliðime gömülüyordu yüregim.

Bedenim tutsaðý olmuþ gibiydi,
Ruhumu titretiyordu adeta.
Ayaz bir sabaha çýðlýk atarcasýna bir umuttu o kadýn.
Tüm varlýgýyla korkusuzca dolaþýyor ruhumda artýk.

Umutsuzluklarýmýn, korkularýmýn karþýsýna bir kuðu gibi çýkývermiþti sanki.
Ve ansýzýn düþüvermiþti omuzlarýma beyaz bir melek gibi.
Ve iþte huzurumdaydý;
Güvenle, sevgiyle, boyun eðmeden, diz çökmeden yalvarmadan, kendinden emin.

Tüm ihtiþamýyla yüreðimde taht kuruvermiþti o asil ve soylu kadýn.
Ay dolu karanlýk gecelerime doðuvermiþti bir güneþ gibi.
Biliyordumki artýk;

Sýðýnacak rýhtýmýn, denizin, martýlarýn, batan günesin hepsinin
Sonsuza kadar yüreðimde bir anlamý vardý.
Gecemde, gündüzümde, hayalimde, düþümde
denizin maviliklerinde kendini arayan kadýn.
.
Sosyal Medyada Paylaşın: