Ne o hançer kirpiðin, ne de hilal kaþlarýn Miadýný dolduran aþkýn ben de hükmü yok Ne yanaðýnda gamze, öldüren bakýþlarýn Miadýný dolduran aþkýn bende hükmü yok
Hazan düþtü baðýma gül’den eser kalmadý Kalem küstü kaðýda gel’den eser kalmadý Gözümden akan sel’din, selden eser kalmadý Miadýný dolduran aþkýn bende hükmü yok
Sanki bir rüya idi senle olan düþlerim Kuru gazale döndü yüzümde gülüþlerim Baharým kýþa göndü ters gitti hep iþlerim Miadýný dolduran aþkýn bende hükmü yok
Gönlüme kýzýl güneþ, gece ise ay sendin Sen gönül kiliminde emsalsiz bir desendin Rüzgar gibi gönlüme efil efil esendin Miadýný dolduran aþkýn bende hükmü yok
Yüreðime ektiðin acý derin mi derin Cehennem harý bile, bu kordan daha serin Hala izi duruyor sýrtýmdaki hançerin Miadýný dolduran aþkýn bende hükmü yok
Bu sevdadan geriye ne duman, ne kül kalsýn Ýstemem o vefasýz ardýmdan selam salsýn Beni yarsýz býrakan dilerim yarsýz kalsýn Miadýný dolduran aþkýn bende hükmü yok Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuşabe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.