Yorgunum Eski bir sözcük gibi Dibe vuruyor bütün mýsralarým. Sýrtýmda kamburu çýkmýþ Yalanlarýn, Yanlýþlarýn Bedelini ödüyorum þimdi. Bir tek umudum var mavi, Birde gökyüzü. Ve bu þiirlerim Dalgýn bakýyor nedense yüzüme Yüreðim affetmiyor beni. Bende kendimi...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.