DEDEM Bir kazma bir kürek Ve çelik bilekli bir adam. Allah’ým bu nasýl sabýr ki O daðý damla damla kazarak, Tarlaya dönüþtürdü o adam. Aðaçlarla, kuþlarla konuþurdu. Yanýnda köpeði, bir þiþe suyu Ve bir parça mýsýr ekmeði ile Akþamý ederdi. Suyu boþa akýtmaz, Meyveyi yer dalýný kýrmaz, Kedileri yanýndan ayýrmazdý.
“Topraða, bitkilere, hayvanlara hizmet Hakka hizmettir” derdi. Vatan denince gözleri dolar, Tobraðý anasýndan ayýrmazdý. Bugün, Topraðý ve vataný tehlikede görse, O ruh o imanla, Mezardan canlanýr gelir, Bir nefes de! Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.