Bizim masallarýmýzýn sonu hep hüsranla bitti roza Pembe panjurlu evimizin aþkla örülmüþ bahçesinde , mutluluk mavi çocuk da oynamadý hiçbir zaman. Düþlerimizi vurdular suni sevgilerde Iðne deliðinden geçebilecek kadar küçük mutluluklar istemiþtik oysa Gelincik bahçesinde açan bir papatya gibi, Neresinde doðup Neresinde yaþayýp ve neresinde öleceðimizi Kestiremeden hayatýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevsimsizşiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.