-Uçmayı hak edemeyenler...
AZAP
-Uçmayı hak edemeyenler...
içimde ki bu burunun hacmi
körkütük olmuþ kör bir duygu seliyse ki
ki öyle
her anýmda da
bir baþka türlü sancý
batar
o anda ki
zalimane kanayan hissiyat sulusepkenler inde
son çýrpýnýþlarý doðurur yüreðimde katmeriyle
bir ihanetin sinesi ne denli katý olursa
kanayan cerahati o denli hicranlar sarýlýr sargý diye
ilk darbe
ihanet saçan kara bir nankörlüðün dolusuydu
topraðý delercesine
kafada kaynayan türlü düþünceleriyle
yüzü önüne düþmüþ bir bakýþtý karþýsýndaki
geçmiþ taranýyor
derin bir hesabýn icmali tutuluyordu
ruhsuz dört duvarlarýn arasýnda
günahý kabarýk hýçkýrýklar ise hiç dinmiyordu
dinmiyordu
özünü deþeledikçe ortama dalan
bertik bir halin kökünü ortaya koyandý yaþam
sesi boðazýna da denk gelmiyordu
gözlerinde karanlýðýn koyu müphemiyeti
yüreði sanki bir kezzap kuyusu
namertliðin karýþtýðý o sinsilik çýrpýnýyordu gerçeðin karþýsýnda
kokuþmuþluk bir ömre darbe
ve boþa çýkan emekler hüsranlara gebe
hiç boyun bükülmez mi bu son durakta
sil baþtan kolayda
ya zaman dönebilir miydi ki geri
elbet ki
ömrün biçiliþi zamaný da etkiliyor kum saati gibi
oysa
dizleri kýrýlmýþ bir bedenin boþ çuval gibi çakýlýþý da bir hazandý
daha neler neler koptu düþün hayal alemlerinde
orta yerde kalanlar kandý
elbette ki bu hiçlik ibreti alem için küpe olmalýydý
ne vakit üþüsem
soðuk duyarsýzlýklarýn topraðý altýnda kurban gibiyim
kalbim bile kalýyor cansýz ve ruhsuz ki
hissizlik de mükafatý olmuþ niye
bin kere tövbe edenler
dürüstlüðün hangi kategorisine sokula bilinir ki
bu kokuþmuþ alemde
söz boþa gider diye ben gerisin geri de adým atamam
insanlýk davam düþmesin diye
ey hakkýn yaratýðý mahlukatlar þunu hiç unutmayýn ki
her þeyin bir bedeli illa ki de vardýr
bu acunda
hep iyilik seven kader mahkumlarý mý aðlar
son duasýný bile etmeden
sadece onlara mý yanýp da yakýlmak mahsus ki
baðlar
öz urganýný boynuna kahýr dolu sitemleriyle
bir de öyle bir yaðlar ki tez boynunu sarsýn diye
devirirken kendi sandalyesini
o aðýtlý gözyaþlarýnýn acýsý tez kesilsin ister
hem de biteviye
tüm hayat týpký bir uçurum dibi
uçmayý hak edemeyenler
yýðýlýp da kalýrlar altýnda bomboþ bir çuval gibi...
(29.07.2017) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.