Gönlümün başkenti diyarbakır

Aþka düþen gönlümün baþkentidir diyarbakýr
surlarýnda dalgalanýr hasretliðin bayraðý
küskünlüðümün solmayan gülüdür amed
Aþk mevsimine dönmüþtür hevsel bahçesiyle

Kaç sokak eskittim bela halimle diyarbakýr da
o yine de bir tebessüm býraktý bana sevgiyle
Dicleye akar sevdam hep gül seyrinde
on gözlüye varýnca bir hoþ olurum aþk ile

Sanki kavgamýn bir yanýdýr diyarbakýr
Güç olur bana davamda asaletiyle
bakma bana öyle ben kavgacý deðilim
sadece diyarbakýr vardýr hasretiyle yüreðimde

Her nefeste bir cehennem büyür dýþar da
Diyarbakýr da bir güneþ doðar inatla
kavga edesim gelir haksýz tarafýmla
kardeþliðe çaðýrýr sonra diclenin sesi beni

Ahmet kaya gibi penceresiz kalýrým bazen
gençliðimi ararým karakollarda meçhulce
sonra hatýrlarým güzellikten yana demiþti
terk ederim kurtlar sofrasýný aþka gelirim yine

Yýlmaz güney gibi prangalar eskitirim bazen
düþerim umutsuzluk aynasýna umutlu yanýmla
çorak yüreðimde yeþeren bir güldür diyarbakýr
zor anlarda bir nefes huzurdur bana diyarbakýr
Sosyal Medyada Paylaşın: