Sen sana aitsin, öyle mi dedin, " Yok ben seninim!’ yâr, böyle mi dedin
Çözemediðim bir iþ var bu iþte, öyle de böyle de aklýmý yedim!
Aynalarda ben hep yüzünü gördüm, çiy düþen gül gibi hüzünü gördüm,
Ilýk ýlýk içten süzümü gördüm, bu bir sevda seli bir nehir dedim
Býrak coþkun aksýn aktýðý kadar, gözlerin göz göze baktýðý kadar,
Yaksýn aþkla hasret yaktýðý kadar, boþalsýn içimden bu zehir dedim
Biliyorsun bu aþk içime battý, kâlbimde iðneli gül oya yaptý,
Gün battýkça gül güneþe boy attý, ateþte açan gül benimdir dedim
Diler isen mevlâm aþký veriyor, gönlüne en yüce köþkü seriyor,
Eþsiz bir ýþýkla beyin eriyor, akil ýþýk, aþkla ser’indir dedim
Aþk özümde közle tuz imis meðer, göze bakan gözle yüz imiþ meðer,
Gözündeki derya gönlüme deðer, gönlümün der/yasý derindir dedim
Geldi balkonuma kumru kuþ kondu, baktýkça gözlerim seni kuþ sandý
Bir yaz yaðmuruyla karlý kýþ döndü, gözümdeki yaþa selindir dedim
serin esen yel/e /serindir dedim
Üzüm üzüm üzme, gel üzme yeter, gözünle bir süzüm d/al s/üzme yeter
Sana bir gelinlik, al yazma yeter, nerede al görsem gelindir dedim
Gelincik çiçeðim, kaným gibisin, ruhuma can veren yaným gibisin,
Gönlümün sultaný, haným gibisin, savruldu küllerim yelindir dedim
yanýp kül olduysam gülümdür dedim
Aktaþ yine sular bendin aþýyor Gülün hasretiyle derdin taþýyor,
Felek her gün göðe bulut taþýyor, unut gözyaþýmý terindir dedim
Gözle gönlü yakan ferindir dedim
Þaban Aktaþ
26.07.2017 - 09.34
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
SAÇLARIM
Saçlarým hâlâ simsiyah, bir teli bile ak deðil
Aþktýr gerçek baþýmdaki, boþuna bir merak deðil
Saçýma aðarma dedim, baþa merak sarma dedim,
Gel gönlümü kýrma benim, gönlüm zengin çorak deðil
Baþtan çýlgýn aþklar geçti, okþayan el, saçlar geçti,
sivri týrnak uçlar geçti, sýrtýmdaki tarak deðil
Saçlarým geceden kara, tel tel siyah bir makara
Alev alev kordan kora, aþk kömürden ýrak deðil
Senin de saçlarýn orman, tel tel yazýlý bir ferman,
Gözlerin derdime derman, sevdam boþ bir firak deðil
Aðarmadan bekleyecek, günüme gün ekleyecek
Bir gün kâlbim tekleyecek, Aktaþ matem gerek deðil
Þaban AKTAÞ
25.07.2017
SALDIKÇA SALDIM GÖNLÜMÜ ENGÝNE
Saldýkça saldým gönlümü engine,
Eremedim yüreðimin dengine
Ölürsem kab’rime bir gül diksinler
Ne gerek var baþucumda sengine?!
Zaten adým Aktaþ deðil mi benim
Öz suyumla kireç erittti tenim
Salkýmsöðütlerde eserken yelim
Karýþsýn saçlarýn gülün rengine
Gönlümün sesini duydum da geldim
Sev diyen sesine uydum da geldim
Ateþten gömleði giydim de geldim
Gördüm ki gül ve kül dengi dengine
Ýçten dileklerim bitmedi daha
Biçilmez yürekten merama paha
Ölenler dirilir belki sabaha
Dilerim Tanrýdan seni ben yine!
Þaban Aktaþ
25.07.2017
ÇOÇUKÇA YILDIZLAR
bilmezdim yapýsýný evrenin
gökyüzüne bakýp geceleyin
ne düþünür bir çocuk;
saçýlmýþ sürüsüyle inci boncuk.
çýkýp toplasam, merdiven yok
kýrýlsa cam, sýrça ayaðýma elime batar
ayaðýmda pabuç, elimde eldiven yok!
..
akþam olunca
’ herkes evine pire deliðine!’
derdi ninem, dedemin çiftliðinde
yazýn sýcaklarda
aðaç altýnda bir çardak
çardaðýn köþesinde
su dolu bir toprak testi
ya da aðaçtan oyma ülüklü bir bardak
yatacaðýmýza yakýn cibinliði kurardýk
iplerini aðacýn dallarýna baðlayarak,
yoksa sivrisinekler canýmýzý yakar
uyutmaz dýngýl dýngýl sabaha kadar...
talalarda börtü böcek sesleri
efil efil servilerin yaprak hýþýrtýsý,
incirlerin dibinde gezeleyen
kirpilerin kýpýrtýsý gelirdi kulaðýma
serin serin ýþýl ýþýl
yýldýzlarýn altýnda
dalar giderdim uykuya mýþýl mýþýl
bazan masal anlatýrdý ninem
hepsi uçup gitmiþ
aklýmda yok hiç bi denem
Þaban AKTAÞ
26.07.2017 01.43
AÞK BU ÝÞTE; DAHA NE OLSUN?!
-I-
Eflâtun bir rüzgâr eser gecenin ortasýnda,
uzak yýldýzlardan bakýp gülümse,
gözünü kýrp, bir nefes ver,
yanýyor yüreðim aþk potasýnda...
-II-
düþününce bir an kendimi
uçsuz bucaksýz engin
tropikal düzlüklerin kýyýsýnda buluyorum
baþlýyorum baþýboþ yürümeye
hiçbir hedefim yok
steplerden savanlardan geçiyorum
beyaz benekli ceylanlar iliþiyor gözüme
dönüp dönüp bakýyorlar bana
aldýrmýyorum, yürüyorum habire
ve gün bitiyor
güneþin kýzýllýðý çöküyor her yana
yorgun düþüyorum, uzanýyorum
bir þimþir aðacýnýn altýndayým
yýldýzlara bakarken, tek tek çoðalýyorlar
tuba dallarýnda elmalar, ayvalar turunçlar
kirazlar ve nar,
uzanýp koparmak istesem
iþtahým yok, yorgunum
yolcuyum yolum uzun
uyuyakalýyorum
...
-III-
uyanýyorum ki sabah olmamýþ
daha biraz var
kuþlar ötüyor erkenci
kumrular,
derken minareden bir ezan sesi
uzattýkça uzatýyor,
ezan deðil sanki
gamlý yaslý
sesinde yanýk bir naðme yatýyor...
-IV-
ben hâlâ düþlerimde
tuba aðacýnýn altýnda yatýyorum,
bir dilek tutuyorum
dallar gül açsýn
yayýlýyor daðlara ovalara
güneþin ilk altýn ýþýklarý
ýþýkla doyuruyorum karnýmý
-V-
biliyorum her sabah sen ve ben
ayný sofrada kahvaltýdayýz
gözlerinde doðuyor güneþ
güneþ ile yola devam
yok hiçbir aþkta
böyle tatlý ateþten kývam,
sen benim yürüdüðüm yolsun
yolumda gülsün, çölsün, gölsün
nehirsin, balýksýn, pulsun
aþk bu iþte; daha ne olsun?!
Þaban AKTAÞ
25.07.2017 - 17.27
BÝR NEMRUT’UN ANATOMÝSÝ
Ekip biçtiðinden kârýn mý vardý, söyle nerden buldun sen bu serveti
El avuçta yoktu, fakirdin açtýn, Karun oldun; soydun þu memleketi?!
Sanma millet bu olaný görmüyor, giren çýkanla kalaný görmüyor,
Yalana talana akýl ermiyor Nemrut’tan farkýn yok; soydun milleti?!
Hani nerde kaldý selamet yolu, adým attýðýn yol kýyamet yolu
Kýrýldý herkesin kanadý kolu, sen bir kaz yerine koydun milleti!
Zat-ali olan tamâhkâr olmaz tamahkâr olmayan günahkâr olmaz
Elinde maymuncuk anahtar olmaz, oylum oylum oyla oydun milleti
Þaban Aktaþ
25.07.2017
ARAF
Cehennem dediðin söyle ne taraf
Kor düþtü gönlüme yandý her taraf
Cennet ile cinnet arasýndayým
Gözlerinin orta yerinde Araf!
Þaban AKTAÞ
25.072017