SONSUZLUK MERDİVENLERİ (2)

Aðla çýðlýk atarak aðla
Nasýl olsa kimse duymaz
Anlamaz yine seni
Bu hayat hiç gülmedi ki bizlere

Unutma aldanma sakýn ki
Bu hayatýn oyununa
Gülmeyecektir yine bundan sonra
Ne kadar yalvarsanda

Sebebi sensin ya da o farketmez
Düþtük kaptýrdýk bir kere kendimizi
Sarhoþlar misali
Çýkýyoruz sonsuzluðun merdivenlerini

Bir kere bile gülmedi yüzün
Mutluluða ulaþamadý kalbin
Sahip çýk ki sen kendin
Bütün sarhoþlar ayýlsýn

Ama ne renk ne insan kaldý
Sende kaptýrýp gitme kendini sakýn
Gözyaþlarýmýz bozacak bir gün
Nasýl olsa bu hileli oyunu

Ýþte o zaman bütün sarhoþlar ayýlacak þüphesiz
Yaralarýmýz derman bulacak
Doðruyla yanlýþ yolunda olunacak
Nur içinde nurlar parlayacak

Kalbine kulak ver doðru bunlar
Ýyice düþün bir kere
Her gün ayný oyunu oynuyorruz
Ölüme , ölüme kadar

Dünyada kötülüklerle mutlu olan insanlar
Aklý baþýna gelecek kahredecek
Sebebini soracak mahfolacak
Anlayacak ama iþ iþten geçmiþ olacak

Artýk gözyaþlarý bile yakýyor onlarý
Geri dönülecek yollarý çoktan kayboldu
Aklýnda geride kalan umursamadýðý bir söz buldu
’SABRET KÝ EBEDÝYEN MUTLU OL SÖZÜM ’Herþey açýklýk buldu.

13.05.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: