ESMER BAKIŞIN ÖYKÜSÜ

Yaþamdaki sebebim olmuþ annem,babam,
Onlardý beni seven,okþayan,kucaklayan.

Adým sorulmuþ bir gün benden yana,
Bilmiyorum ne demiþler eþe dosta.

Hasta olup yataklara düþmüþüm,
Doktor demiþ, iyi bakýlmazsam ölürmüþüm.

Yýrtmýþým bilmeden kefenimi sonunda,
Kalmýþým koynunda,baba kokusunda.

Büyümüþüm hiç bilmeden geleceðimi,
Bilmezdim hayatta ne zorluklar çekeceðimi.

...............................................

Geldi geçti zaman ilkbahardý, sonbahardý,
Ne oldu anlamadým daha yedi yaþýmdý.

Dediler, babamýn güçsüzmüþ vücudu,
Düþtü yollara, gidip aradý son umudu.

Gelecek diye bekledim durdum aylardýr,
Gelmedi, dediler vardýr bunda da hayýr.

Günü geldi, kara gözlerim sularda,
Vermiþ ruhunu babam sevgili Allah’a.

Oyuncaðý alýnmýþ çocuktum ortada kalmýþ,
Gözyaþým yaðmur olup gözümden akmýþ.

Bakakaldým ardýndan sessiz öylece,
Dua ettim ruhuna derinden gizlice.


Çocuk aklý bekledim gelecek diye her gece,
Açýlmayan kapý ardýnda, pencere önünde.
....................................................

Yollar uzun, hayat kýsa bu alemde,
Devam ediyor yaþam sonsuz sabýr ile.

Böylesi düþmüþ benim de kaderime,
Þikayetim yok Rabbim sana yemin ile.




Sosyal Medyada Paylaşın: