SANMIŞLAR!

Seyri sefer ettim geçtim dünyadan,
Görenler karlý dað aþtý sanmýþlar!
Daldým geçiyorum koca deryadan,
Nuh tufanýnda o, þaþtý sanmýþlar!

Nideyim cahili, çýktým aradan,
Beni bilen dostlar deli sanmýþlar!
Akýl vermiþ bana Yüce Yaradan,
Bir sevdaya gönül verdi sanmýþlar!

Vefa göstermedi bu can, bedene,
Anýlar, gönülü sardý sanmýþlar!
Aðlayana yandým, boþver gülene,
Gönlünü arsýzlýk sardý sanmýþlar!

Gönül yarasý bu sarýlmaz bez-le,
Güle ötmeyeni bülbül sanmýþlar!
Sevdasý olmasa düþmezdi dile,
Her þahlanan atý düldül sanmýþlar!

Kul Seyyah’ým yemez dolu sofradan,
Alamadým tadýn, zehir katmýþlar!
Ömür bitti, perde kalktý aradan,
Kadim dostlar beni öldü sanmýþlar!
Kul Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın: