Metruk bir þehrin Sokaklarýnda yaktým anýlarýmý Senli geçen günlerin özlemiyle Her köþede sen kokan rüzgarýn esintisi Hüzzam bir þarký gibi kulaðýmda sesi.
Çepeçevre sarýldý Elemlerle dört bir yaným Küllenmiþ anýlardan artakalan son kývýlcým Unutulmaya yüz tutmuþ Puslu hatýralar Körüklesem tutuþacak senden kalanlar.
Derin bir çukur kazdým, yangýndan kalan küllere Günyüzüne çýkýp Yeþermesin umutlarým diye Cürüm iþledim hasretin alazýnda Vuslatý bekledim Nice sabahlarýn ayazýnda.
Benliðim acýlara tutsak Ruhum hicranlarda Örselenmiþ sineme çok aðýr geldi bu veda Prangalar vurdum yüreðime Gittiðin gün sükût ile Uðurlarken gözyaþlarýyla, seni o dipsiz meçhule.
Umut baðladým Her gün yeni doðan güneþe Bir mülteci gibi yaþadým gittiðim her yerde Vuslata gün saydým Acýmasýz gurbet ellerinde Derbeder yaþadým Yitik ömrümün son demlerinde.
Halide Köksal 26 /Nisan /2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Halide Köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.