Bir Ateş Topu Körüklüyor Hüznü

Mutluluk yok ki anýlarým da
Keþke yansýtabilseydim ben de
Mazinin derin izlerini gülen yüzümle.

Hâlâ avuçlarýmda,
Sönmemiþ
bir ateþ topu körüklüyor hüznü.

Yüzüme kapanan umut kapýlarý,
Çelikten bir duvar sanki.

Ahtým olsun ki bu yaþama,
Her ne yaþattýysa bana,
Kurtulacaðým bu tutsaklýktan,
Kurtulacaðým
bedenimi saran paslý zincirlerden.

Halide Köksal

Sosyal Medyada Paylaşın:

Halide Köksal Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yaş Kemale Erince Uzaklar Ben Bana Yeterim Düşmez Kalkmaz Bir Allah Keşkelerle Geçti Ömrüm Hayat Nelere Gebe Değişir Mi Alın Yazısı Denilen Kader Ben Eşkâli Belirsiz Bir Yabancı Hep Çocuk Kal Küçüğüm Sarpa Saran Yaşamın Gelgitleri