Ne çare ki...

hüsranlarýmýn neþteri kesince tüm safi umutlarýmý
elim kolum ve ruhum tuzla buz kaldý
Hak deðil ya yakan bedenimi
bir nefsin oyunuydu cezp ettiren ve de söküþte de alan

kapýyý çalmadý ya o zalim
meðer ki
bir telaffuz hatasý sözcükmüþ aþk zihnimizde kalan
oysa ki
hiçbir çare türetemeyen bir olguymuþ tutkular
kaldýrýmlar konuþabilse ne aðýtlar türetirdi kim bilir
kapanan kapýlarýn muhkem olur sürgüleri
kalplere akan acýlardý içimizi paralayan
ve beynin bu duraðan hali gözleri kör ederken
o anda da tüm gerçekler lal oluverirler
içimizi oyan duygular vefayý nankörlüðün dibine gömerken

beyin üstü bir düþüþten de
daha da masum deðildir sinsice terk ediþ
nankörlüðünü aþk okuyla vurulanlar ancak bilebilir
ne çare ki
her tutkun aldanýr içinin içinde ki bencilliðe
oysa ki zaman aleyhe çalýþýr zalimane
herkes kendi egoizminde yanýyor bu fani alemde
kimse kimseyi de duyuþta anlamaz olmuþ þimdilerde
giderken gönüllerde kalansa derince bir iz
sadece kendi dertlerini dert sayýyorlar baþkalarýna ilgisiz

hep bir nalýncý keseri gibiyiz
hikmetten kopuk umutlar yüreklerse kasavetsiz
insanlýkta fersah fersah gönüler ayrýk kalýrken
merhametin son zerresi de gömülükmüþ yer yüzünde
olmasa da vicdan illa çýkýlsýn mý insanlýktan
ayrýlýklar üç vakitlik azýk olurken
illa ki çýkara endeksli nehirlerin suyunda boðulmaktayýz

hýþmýna da eyvallah da felek az birazcýk da bir gülümseye bilsen

bu çirkef alemde
nefsime kurban etmeden þu ömrümü koyup da gitmeliyim
çünkü aleyhinedir sevgide ki vefa tüm soysuzlarýn
yeter artýk usandým be sizlerden elaman
ruhum þu an bir köþesine sýkýþýverse ya karanlýðýnýn
su testisi gibi daha kavuþamayýz içimizi doldurana

çok þükür olsun ki
içimdeki ona olan baðým bana yeter de artar bile
kahrolmaktansa bu zalim alemde
ben hazýrým artýk haydi çekte al beni sonsuzluðuna...


(19.07.2017) AZAP...



















Sosyal Medyada Paylaşın: