Bir Ölünün Elinden
bir ateþin alevinde yanýyordu
bir mutluluk
bir yaþam
bir özlem
ve bir umut
çýrýlçýplak bir cesettim
üþüyordum
kan kaybýndan ölmekten beterdim
yürek-sizdim
utangaç bir þiiri kokluyor-dum
yaprak dökmesinden korkuyordum
solmasýndan korkuyordum
nefesimle kokluyor-dum
avuç içimde saklýyordum
bir umudu saklar gibi
yaðmur yaðsýn istiyordum
ama içimde nehirler coþmuþtu
sel almýþ yüreðimi
boðulmak üzereydim
belkide ölmek
belkide en güzel ölmek bu olsa gerek
bedenim ölü
ruhum ölü
gözlerim, hislerim, tenim ölü
sanki yüreðimde bir lanet vardý
laneti çýkartmaya çalýþtýkça caným yanýyordu
etimle týrnaðým arasýna sýkýþmýþ
yüreðime ateþ düþürmüþ
kocaman bir lanetti bu
gizlendiði yer sýr
verdiði acý sýr gibiydi
topraða düþen bir yaðmur damlasý kadar yalnýzdým
milyonlarca damlanýn arasýnda
milyonlarca kez acý çekiyordum
her toprakta bir çiçek boy verir
her çiçek bir þiirde güzeldir
mavi bir gökyüzünü
laciverde boyadým
içimde bir ceset
maktulünü arýyor
sýrtýmda bir el
yüreðime kurþun sýkýyor
þimdi senin canýn acýmasýn diye
ben kendi canýmdan vazgeçiyorum
belki bir gün bir þiirde karþýlaþýrýz
ve orda bir ölünün elinden tutarsýn kim bilir
ibrahim dalkýlýç
18/07/2017
23:46 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.