dokun..

deðiþmemi bekliyor gibisin
bir rüzgar
baþka ne iþe yarar deðil mi..

saçlarýna sürt beni,
yanaklarýna
sonra þakaklarýna ki
tut elimi
ve çýkar kuytularýmdan
kuyularýmdan..

ve dokun...

tabiri yapýlmamýþ
hiç bir rüya
kalmasýn kelimelerinde

al beni,
tut elimi ve saçmala
neden sevdiðini anlat mýsra mýsra
susa(ya)rak sev beni
kýrýlmadan sesin
buðulanmadan nefesin
kalakaldýðýn yerde
gitmeden daha uzaðýna
bulaþmýþken köklerine
bir düþün yaþama bulaþtýðý
þehrin hücrelerine kadar dayandýðý
bu yerde..

çürümeden dallarýn
ve DÜÞünmeden yapraðý
önce sen gel bana
sadece bana…

sonra ben seni öpeyim
küstürmeden
ve kaçmaný saðlamadan
bir daha ki
bazý ayrýntýlarý hatýrlýyorum
çokça özür
sayýklýyorum kelimeleri yeniden..

ve ses/in
dönüp duruyor yüreðimde...

büyük bir þehir
otobüs terminali
gözleri ela,
eteði savrulan bir kadýn ki
kimseyi sevemezsin sen,
senin gücün kedilere yeter

(hatýrladýn mý)

sustum bende..

kýrýp yanaðýmý
derin bir çukur kazdým..

ne cehennemin dibi
ne de kökün zýkkýmý
lüt gölü belki de
dünyanýn en karanlýk çukuru…

saklandýn
bulamadým seni..

birileri yazmak ister
adýný parklara
aðaçlara
sýralarýna okulun ki
duvara kazýr birileri bastýrarak..

ve oyar birileri aðaç gövdesini
yararak...

sen bu yüzden
dokunmuþ olmalýsýn tenime,
kürek kemiklerime,
sýrtýma ve saçlarýma..

sonra dönüp kendine
gidiyorsun iþte..

kendini yazýp,
k-aralayýp kendini
gidiyorsun...

ölüm dedin deðil mi..

yanlýþ mý hatýrlýyorum
ne çýkacaðýný bilmeden
ve önünü görmeden üstelik

küçüðüm/
büyümek vaz geçiþtir
tüm inanmýþlýklarýndan
kendinden baþlayarak önce ki
yasýný tutmak istemiyorum
kesmeden sakalýmý,
kaþýntýsýna inat diplerinde
ARýnmak belki senden
seslerinden..

sahi/
sen kime
ve neden benzemek istedin..

daha güçlümü olacaktýn
ve sesini açacak mýydý
yüreðinde senden büyük bir gölgeyle
uyanýrken sabahlara..

unut/ma
gülüm
-se
-mek

avuç içlerini
yastýk altlarýna sokabilmektir
unut/ma
hile yaparak sevilmez
tümseði aynalarýn…



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: