UNUTMA BİZİ

Yalnýzlýðýmla aramdaki o gizli antlaþma
Ayýþýðýnýn kardeþi olan
Gözlerine sevdalandýðýmda bozuldu.
Çocukluðumun yüzüne benzerdi yüzün
Ruhumu o mahçup gözlerin
Tenhasýnda saklamak istedim
Seni o yýldýzlý gecede sevdim.

Ben senin yaþýndaydým
Ayak izlerimin altýnda
Ayak izin dururdu
Sesin deðerdi sessizliðime
Kalbinin kokusunu duyardým
Yüzüm kavrulurken boynunda.

Ben batýdan bir karayel
Sen güneyin kavuran lodosu
Seviþtik bir akþam üstü
Sen terden döküldün
Ben teninden
Tuttum denize küstüm
Sen sustun
Betona kýzdým
Nehirler çýktý içinden
Tuðladan duvarlar devirdim üstüme
Sen güzelliðinden üfledin
Kederi boyumu aþan dünyaya
Ben uzaðýn bilmecesi
Sen sýnýrlardan arýnmýþ bir seviþme
Onsekiz yaþýmýn heyecaný yerleþirdi ellerime
Terinden damlardým
Atlas yataklar üzerine
Sen tenimde bir akþamüstü
Ayýþýðý olup düþtün göðsüme.

Ayrýlýk pencerenin pervazýnda beklerdi
Ben yarýný öpmeyi öðretirdim kendime
Yanýbaþýnda yaþlanmayý isterken
Yalnýzlýðý aðlarken bulurdum koynumda.

/yalnýzlýk korkusu yalnýzlýktan daha çok acýtýr insaný/

Ben keskin bir acýyý severdim
Sen yalýn bir sýzý sanýrdýn
Boynunun altýnda usulca gülümserdim.

Sevdiðim,hasretimsin
Gül bana
Sevdamýzýn kaderi yazýlýyor
Temmuzda bir sabah
Üþüyorum
Kirpik uçlarýmdan birazdan düþecek ayrýlýk
Tut
Býrakma bizi
Yada
Seviþtiðimiz günün
O soylu hatýrasýna sýðýn
Unutma bizi

/unutulmak korkusu tek baþýna bile aðlatabilir insaný /

Necla Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: