BİR HİÇİN HİKÂYESİ

Aslýnda bir hiçti,
Peþindeki sürünün pençesi,
Pervasýzlaþtýrdý,
Soktu havalara…

Temelsiz efendilik biçti,
Çürük kumaþýndan,
Düdük kamýþýndan,
Kendi kendine…

Baþtanbaþa suçtu,
Kul buldu halkalý,
Çul giydi markalý,
Otlandý kimsesizin tarladan…

Haramýn suyunu içti,
Kalktý burnu Everest tepesine,
Âþýk oldu cýrtlak sesine,
Güçsüzü sinek gördü…

Kanatsýz uçtu,
Sahte þakþak sesiyle,
Uzadý dili otoban gibi,
Oynadý ensesiyle…

Daimi saltanat güçtü,
Kullar sýkýldý halkadan,
Saldýrdýlar önden arkadan,
Sonu hüsranla bitti…

Sosyal Medyada Paylaşın: