MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SON KELİME İLK ADIM (KAHRAMANLIK DESTANI)
Mustafa Sade

SON KELİME İLK ADIM (KAHRAMANLIK DESTANI)






Gönlümüz aþka çerað, ser’in makamý secde
Hilâlin sinesinde vav olur bedenimiz
Hû çekince dilimiz, ruhumuz gelir vecde
Sýrr-ý hikmet-i hilkât esrarý madenimiz
Avuç avuç yollarýz semaya þuâlarý
Selâtîn-i kalkandýr ümmetin duâlarý
Ýmanýn alazýnda yýldýz döker tenimiz
Hilâlin sinesinde vav olur bedenimiz

Kan kýrmýzý lâleler kaplarken ovasýný
Bayraða melâl düþse kesilir soluðumuz
Ruhumuz talim eder mahþer provasýný
Revaklar miðferimiz, minareler tuðumuz
Þerh-i lisânýmýzda kâmusumuz yurt bizim
Kâlû belâ’dan beri nâmusumuz yurt bizim
Lavisi canýmýzda kan dolu oluðumuz
Bayraða melâl düþse kesilir soluðumuz

Arz diye bastýðýmýz göklerin cenderesi
Üstü müebbet tutku, altý her dem gülzârdýr
Bu toprak ki þakayýk baðýnýn penceresi
Koyaðýna ölmezsen, yaylalarý mezardýr
Tekbirler muþtularken ebedî bir neharý
Rahmet vadilerinde karþýlarýz baharý
Mahrem dokunuþlarý iffetime izârdýr
Üstü müebbet tutku, altý her dem gülzârdýr

Pervasýz pervaneyiz uçuþuruz ateþe
Yandýkça nur saçarýz Edirne’den ta Kars’a
Ya devlet baþa deriz, ya da kuzgunlar leþe
Pusatsýz meydandayýz, gelsin gül atan varsa!
Otuz mermi yarasý inþirâhýn izidir
Gül dalýnýn Temmuz’da yeþeren filizidir
Ab-ý Kevser söndürür aþk sineyi yakarsa
Yandýkça nur saçarýz Edirne’den ta Kars’a

Simyâlarla gerilmiþ ak bulutlar gibiyiz
Savruldukça âleme kehkeþan býrakýrýz
Þükür, faniden geçtik, sonsuzluk talibiyiz
Kaysak da ardýmýzda bir niþan býrakýrýz
Sinemizde þahlanýr çýlgýnca küheylanlar
Aþkýmýz iman bizim, imaný olan anlar!
Ya þerefle yaþarýz, ya da þan býrakýrýz
Savruldukça âleme kehkeþan býrakýrýz

Devleri mahkûm eder gökte çýnlayan salâ
Kâinata gülümser tomurcuðun sürgünü
Erdem dönencesinde Asým’ýn nesli hâlâ
Yiðitler harmanýnda, bayram yurdun her günü
Tutkumuzu yazamaz mürekkep olsa deniz
Mevzu vatan olunca tek yürek, bir bedeniz
Ýlahî buhûrdânlar açar gönül sürgünü
Kâinata gülümser tomurcuðun sürgünü

Her zerremiz haykýrýr “Allah-u Ekber” diye
Ýman mihengimize bulaþmaz þer verâsý
Düþünmeyiz ana, yâr, evlatlar bekler diye
Tükettiðimiz nefes iki bayram arasý
Batýlýn pençesinde… Teþbihler hüzün olur
Hak ýþýðý altýnda gölgemiz uzun olur
Bedendeki baþýmýz Elif’in maverâsý
Ýman mihengimize bulaþmaz þer verâsý

Þühedâyla döþenen mübarek topraðýmýz
Bargâh-ý Ýlâhî’ye varýlan sedir þimdi
Aydýnlýk ufuklarda hüsnüyusuf baðýmýz
Yuvamýz, yurt aþkýyla çarpan sinedir þimdi
Cemre düþünce kalbe, þehâdet gül tenhasý
Kutlu bir inkýlâbtýr bu aþkýn müntehasý
Meydanlar Çanakkale, caddeler Bedir þimdi
Bargâh-ý Ýlâhî’ye varýlan sedir þimdi

Vecd hâlinde âsümân, kûn emrinde felekler
Ýman lafzý “Eþhedü…” Son kelime, ilk a(n)dým
Mihmandar olan ruhun mihmanýdýr melekler
Tualde donuk anýn güneþine boyandým
Zeberced bir tebessüm süzülünce dudaktan
Ak kefenin farký yok hâlelenmiþ duvaktan
Mücellâ bir kýyýnýn göklerinde kanadým
Ýman lafzý “Eþhedü…” Son kelime, ilk adým!









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.