Mehmet Kıran - Yitik

Okuyup aklýma sen gelme diye, yazdýðým þiirlerin hepsini yaktým
Ama aklým seni silmedi, belkide doðruya yanlýþ yerden baktým
Hergün bir sayfayý yýrtýp attým, yarýným olmadý hiç dünden farklý
Yarýným kopartýp attýðýn, artýk yarýmým bir yaným hep eksik kaldý.

Zamanla umutlardan terfi ettim unutlara
Hayat hep beðen dedi en kötüyü sunup bana
Sonrasýnda durup tamam yeter dedim kendime
Gelmeyeceðini çoktan kabul etmeliydim belkide

Eksiðim mi fazla yoksa tam olaným mý sayýlý?
Eksikler tamam da, tam olanlar parmaðýmla sayýlýr
Yoldan çýkmýþ vagon gibi ben kaybetmiþken rayýmý
Artýk yeter ver benim þu sende kalan payýmý


Günlerim güneþsiz benim gecem zifir karanlýk
Kara bulutlar hep tepemde hiç ýþýðým yok artýk
Yýldýz kayar bilirdimde neden çekip gitti Ay?
Yokluðunda bir hayaldim var olmadým say


Uzaklýðýndan yakýnsamda yakýnlýðýn tuzaktý
Uzaklarýna yakýndým ve tuzaklarýna uzaktým
Yeri gelse de konuþmayan bu dil yüzünden utandým
Hep iç sesim haykýrýrken ben susmaktanda usandým

Hayal diye kurdum seni, rüya sandým uyandým
Unutlara inat diyipte umutlarla dayandým
Yýldýz kaydý dilek tuttum olur diyipte inandým
Dileðim gerçekleþecek olsa o yýldýzlar kayar mý?

Üþenmeden düþün insan yaz gününde neden üþür?
Dilim sürçüp söylesem de anlayacak hiç yok ki gücün.
Biraz yarým biraz bütün atlatýldý bu dün fakat
Belki yarýn belki bugün kapýmý çalar ölüm.

Sen asla üzülme yüzüne hiç yakýþmýyordu hüzün
Paramparça olurum da ben, sen yerinde kal bütün
Ben aðlarým bir ömürde Gökyüzüm sen yeter ki gül
Masalýmda kahramandýn baþka yerde olma figür

Vedalardan heba oldum tükendikçe bittim.
Yalnýzsýn ama yalnýz olan yalnýz sen deðilsin.
Boþver gitsin...
Sosyal Medyada Paylaşın: