þok oldum.. korktum, hem ne korkmak! utandým, ömrümce yaþadýklarýmdan daha hazin o edepsizce gülüyor, alay ediyor, çatlak! yarým kalýyor üzerimdeki istilasý iblisin sevmek, sevilmek bu mu?, bu mu genç olmak..
ardým sýra, koþup gelip; gönlümü almak istiyor olmadýk kahkahalar, faydasýz yalvarmalar içim almýyor, elden gelmiyor, ruhum örseleniyor ciddiyetler, tehditler, olmadý aðlamalar, gurur, onur, gönül daha bin piþmanlar olacak..
basit bir þeyi büyüttüm, naçar bir çocuk gibi dönemiyorum bir türlü gurur inadýmdan bunu belki her gün defalarca yaþar nice sevgili bakamýyorum, tutamýyorum.. ölüyorum kahrýmdan sevmek? bu mu olmalý, böyle mi mutlu olunacak
sabah olmuyor;
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.