Sana aşığım, sana...

Son rujunun renginden,
ya da yeni parfümünden,
þu anki kýyafetinden
etkilendim sanma.

Makyajsýz suratýna,
sabah mahmurluðuna,
doðal halinle, sana,
öyle aþýðým sana.

Takmadýðýn kirpiðine,
sahici göz rengine,
kepeðine, sivilcene
bile, aþýðým sana.

Sinirli, hasta, kederli,
sana ait her anda,
olmalýyým yanýnda.
Dedim ya, aþýðým sana.

Yanaðýndan çiy tanesi
süzüldüðü o anda,
yüreðime çýð düþer.

Benim olduðum yere,
sen geldiðin zaman
tansiyonum düþer.

Saman alevi gibi,
yanýp sönüyor aþklar.
Üç yýllýk tavanlara
kapatýlýyor aþklar.

Güncel fotoðraflara
bakýp aþýk olanda,
görüntü deðiþince
aþk kalmaz ortada.

Oysa baþka resim çok,
ama baþka sen yok.
Sen olmazsan ben de yok.
Sana aþýðým, sana.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Tolga Kurum Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kız Kulesi ile Galatalı Şemsiye Çekip gitmek... Kızıma... Sahil, Deniz ve Ben Sana aşığım, sana... Sustum... Nafile... Çınar An gelir