sen karanlýðý üstüne çekmiþ insan söyle korkun ne aydýnlýktan bu neyin tedirginliði neden ürperiyorsun güneþten hangi aydýnlýk hangi kabusun korkusu sinmiþ içine
düþte umutlar düþte aydýnlýk varken ne bu serzeniþ neden isyanda akýnlar dalga, dalga arayýþta insanlýk
yerde ve gökte Denizin çýðlýklarýný duydukça martýlar katre, katre öptükçe dudaklarýndan ecel kaskatý kesiliþin neden kaç ölüm tasarladýn kaç ölümle seviþtin kainat aydýnlýksa karanlýk neyin nesi
belli ki yorulmuþsun kendini denemekten öfke kin hýnca hýnç karanlýk evirmekten öyle ki intikam sana hep tatlýydý sevmekten
ikiye bölünsen bir yanýn nefret dik yarýn sevgi irade seçim ve tercih senin
hele bir aydýnlýða görünsen ne Deniz dalga, dalga çýðlýklar atacak ne de martýlar avaz, avaz susacak belki de insanlýk layýðýný bulacak
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.