Mavi

Güneþ ;

doðunca
ýþýk sacýnca tane tane
saçlarýnda kýr çiçekleri açmýþ

Rüzgar ;

ovadan esen poyraz
gözü nemli nilüfer kokusu ovadan
deniz mavisi o küçücük gölden


taþarak akýyor kýzýl topraða
filizlenen karanfiller huzursuz


sesimin isyankar uðultusu
sesimin alaca karanlýðý
sesimin namaðlup isyaný

ve daðlara doðru
akýyor rüzgarýn fýsýltýsý
dað ve akasyalar

mor daðlar aðlýyor

düþen yaðmurlar
denizin uðultusu
sesimin yankýsý

kan kýzýlý
kumsal altýn saçlarý güneþin
bütün savaþlar arasýnda

sessizlik acemi süvari
namlularýn son seviþmesi
sýðmýyor tüm barýþlara

umutlarýmýz küçükken öldü
anlýndan öptüðüm hürriyet
rüzgârýna kapýldýðým aþk

gözlerin eskilerde kalan bir aný
sabahýn dördünde tutulduðum
karanlýðý tutuþturan þafak doðarken

eski maðlubiyetlerimin devrimi
gölgeler ile dövüþen yumruklarým
aðlardýk tan doðduðu zaman mavimsi

hece hece destan yazardým
ibadete dururdum gök gürlerken
sen alafranga þarkýlar söylerken

sigara yakardým nefesimiz buharlaþýrken
dünya dönerken umursamazdýk mehtabý
alev alev yanarken eflatun hayallerimiz

gizlice þiir yazardým yýldýzlar düþerken
gölgeler geceye pusu kurduðu zaman
ay senfoni biçiminde yaklaþtýðý zaman

kardelenler ýssýzca solduðu zaman
yanarým gözlerin beni zapt ettiði zaman
günüme güneþ doðarken, Elif gibi mavi..



Suskun //








Sosyal Medyada Paylaşın: