Bir zaman diliminin en uç noktasýndayým;
Þimdi ne var arkamda, ne amcam,ne de dayým...
Zaman yolculuðumuz çok önceden baþladý;
Gelip de kapýmýza, sabah akþam kýþladý...
Bir zamaný kullanmak ne kadar önemlidir;
Bazen güldürür zaman, bazen gözün nemlidir...
Zaman bazen eritir, kalplerde ki nefreti;
Bazen de kindar olur, insanýn tüm sureti...
En deðerli varlýktýr iyi de kullanýrsan;
Bazý sýkýntýlarý sen zamana býraksan...
Aþk acýlarý bile zamanla tamir olur;
O giden sevgilinin sadece adý kalýr...
Bize zaman tanýyan Rab’ýmýza çok þükür;
Zaman içinde çýkar karþýmýza çok çukur...
Biz de bir zaman sonra,göçeceðiz ahrete;
Komþu oluruz belki,ahrette Muhammed’e...
Zaman akýp gidiyor durdurmak mümkün deðil;
Kollarýna býrak git, sade Rabbýna eðil...
Bir zaman sonra seni kimler hatýrlayacak;
Üstüne atacaklar topraðý kucak kucak...
Sevdiyse herkes seni, korkma iþte o zaman;
Baþýn göðe erecek, her sefer aman aman...
Dünya’da ki hayatýn zaman ile geçiyor;
Ýyi insan olduysan, zaman seni seçiyor...
Kendini her dem býrak zamanýn ellerine;
Sevmenin büyüsünün kapýldýn sellerine...
Zaman zaman arkadaþ buluyorsun imanla;
Çok kýsa bir ömrün var, sen bunu iyi anla...
Ahmet ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.