iki taþ arasýnda yüreðim
eziliyor ezim ezim
sabah ezanla baþlýyor
gece benimle bitiyor
nefesimde yaþam belirtisi yok
küreksiz sandal gibiyim
savruluyorum savruldukça
avunuyorum denize bakarak
içimde simsiyah bir þarký
gözlerinde gülümsediðim insanlarý
yitiriyorum birer birer
her bahçeye bir çiçek
her çiçeðe bir þiir yüklü
silmek istesem de silemiyorum
gidiyorum belirsizliðime
cebimde üþüyen ellerim
yok artýk ayak sesleri hayatýn
sahipsiz korkular sokaklarýmda
koþmayý unuttu ayaklarým çoktandýr
gözlerim gülmeyi
sular akmayý
güneþ doðmayý
býraktým ne varsa geride
yeni bir sayfaya baþlýk koymak da hayal
hayal bir akar suyun koynunda yýkanmak
içimi de dökemiyorum þiirlere artýk
düþünüyorum da
tapulu
deniz manzaralý bir hayalmýþ bizimkisi
dil lal
söz küsmüþ
gülmek de aðlamak da suç sayýlýyor
adýnda mý kaldý þiirlerim
bilmiyorum ama
azalýyor azar azar þiirlerim
denizlerin mavisi yok
iþ çýkýþlarýnýn anlamý
vaktin önemi
þimdi bir þiþe kýrmýzý þarapla
sabaha karþý gitmek istiyorum
ne imaným kaldý
ne de abdestim
nasýl olsun ki
sevdiðin sevdiðinin koynunda uyuyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.