Muhammet, Mustafa O! Ahýr zamanda Nebi (S.A.V.)
Getirdiði hükümler dünya ile ebedi
Muhatap oldu vahye, canlý örnek Kuran’a
Yirmi üç yýl gayretle teblið etti cihana
En son ayet inmiþti; Dinimi ettim ikmal
Ve ondan razý oldum, nimetim buldu kemal
Bu dünyadan göçecek bunu anladý Resul
Vazife tam olunca, hep böyle idi usul
Bir gece sessiz sakin kabristanlýða gitti
Ashabýna selamla, Ümmete dua etti
Mezarlýktan dönünce dedi ki! Ya Aiþe
Baþým fena aðrýyor bana bir yatak döþe
Hastalýk ilerledi ümmeti için dram
Son üç gün kalana dek! Ýmamlýða berdevam
Dermaný kalmamýþtý emretti Ebu Bekre (r.a.)
Mihraba gel geç dedi kendisi daldý zikre
Yedi dirhemi vardý daðýttý fakirlere
Dünyalýk býrakmadý bulaþmadý kirlere
Hazreti Fatýma ki! Karalarý baðladý
Ashabý, ehlibeyti için-için aðladý
Hastalýðýnda birçok nasihatleri oldu
Dinleyen gönüllere feyzi Muhammet doldu (S.A.V.)
Dedi; iyi geçinsin Ensar ile Muhacir
Nasihatime uyan kazanýr büyük ecir
Ben size þefkatli ve ziyade merhametli
Havsý-Kevser baþýnda ebedi selametli
Kim orada buluþmak istiyor ise eðer
Kuraný Kerime ve Sünnete versin deðer
Deðiþtirir nimeti günah ve hata kusur
Halk nasýlsa öyledir idare eden unsur
Bir kuluna Allah’ý (C.C.) özgür bir kapý açtý
Kul faniyi býraktý yüce Rabbini seçti
Ebu-Bekir (r.a.) aðladý eyledi ah-ile vah
Anam ve babam sana fedadýr Resul-Allah
Dedi; arkadaþlýkta bana en emin insan
Ebu-Bekir’dir elbet yanýmda durdu her an
Eðer dost edinseydim ona derdim ilk defa
Ama Ýslam kardeþim, ilklerden buldu sefa
Ben Kuranýn dediði helali helal kýldým
Haramý ise haram, güzeli normal kýldým
Lailahe Ýllalah Muhammet Resulullah (S.A.V.)
Halisan ve Muhlisan diyenler buldu felah
Dedi Refiki A’la, gidiþ en yüce dosta
Son sözleri söyledi, kavuþtu nice dosta
Melekler sevindiler verdiler salât, selam
Müminler aðladýlar dillerde sustu kelam
Ahýr ömrüne kadar eðitti insanlarý
Hatta bunun içinde, en son nefes anlarý
O hazreti Kuran’ýn yaþayan numunesi
Resullerin Seyyidi, Rabbinin Nur tanesi
Sonsuz salât ve selam Ona O peygamberim
Dünya ve Ahirette Ab-ý hayat, Rehberim
Tazim ehli-beytine, âline ashabýna
Þefaat diliyorum, baþým koydum babýna
Biz görmeden inandýk adýna olduk kurban
Gaflette sürüleriz O þefaatçi çoban
Kýyamet kopana-dek Ümmetinin baþýnda
Her Müminin gönlünde, topraðýnda, taþýnda
O ölmedi sadece kayýp gafil gözünden
Sünnetleri yaþýyor nur yaðýyor sözünden
Garibi Ümmeti ol, bir yol bul Ümmeti öl
Baþka söze gerek yok! O nur, feyiz dolu göl…
Salih Yýldýz…11.07.2017
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.