bakýþlarýndan yüz bulup
çiçekler ektiðim kalbinde
açmayý bekleyen filizim ben
güneþini eksiltme..
ya da git
hiç doðma battýðýn yerden
ki ben karanlýklarda eflatunlar büyüttüm
geceyi sarartan ay ýþýðýnda
alýþýðým çok..hiç merak etme
sen,
caddelerde esen rüzgarla eþ ararken kalbine
ben,
camý kýrýk bir vitrindim o cadde üstünde
gördüm seni
bir vitrin önündeydin
sonra diðerine geçtin
neyi aradýðýný öyle merak ediyordum ki
ya rengini beðenmedi dedim
ya da kalbindeki modaya uymuyor
belki de etiketine bakýyordun
veya markasýna..
sen,
tüm bu bilinmezliklerle geldin karþýma
ben bir vitrindim
provasý çokça yapýlmýþ kýrýþmýþ elbisemle
çatlamýþ camýnda sergilenip
alýcýsýný bekleyen
durdun,
tepeden týrnaða süzdün ilkin
bakýþlarýndan alýcý olup olmadýðýný anlayacak kadar tecrübem vardý az çok
ama neye hitap ettiðimi kestiremedim
ya kalbineydi beni çekici kýlan
ya gözlerine
ya da takýntýsý olduðun markanýn nostaljik versiyonuna
dedim ya
bilemedim..
ama bildiðim bir þey var sevgili
o deneme odasýna bir daha hiç bir aþk sokamaz beni
çünkü ben,
beni sevebilme ihtimalini deðil
ihtimalleri sevmiyorum
bitti..