yine inat yüklenmiþ gidiyordu dur gitme kavra ellerimi bak yaþam çizgimize dedim yetmezsek birbirimize ardýna bakmadan çeker gidersin bir dehlize
önce avuçlarýnda terledi ellerim sonra dinlemedi beni
eller mi dedi el ne bilir senin benim bizim dündeki yangýnlarýmýzý düne kasvet güne hasret yarýna özlem mutluluk saçan umutlarýmýzý ne bilir
sonra sustu ve çekti gitti kapattý kendini manastýr sandýðý bir dehlize nihayet gelince dize verdi kebin’i bir dinsize iki oðuldan sonra hamile kalmýþtý bir kýza
önce büyük oðlu Mehmed’i sonra ikinci Mehmed içince þehadet þerbetini henüz idrak etmiþti ki dinini yaktý nura doðmuþ Zeyneb’ini
kadýn kutsarken dinini erkek kirletmiþti mabedini
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.