Meyyan Hüzünler
Ölüm yaðmurlarý karanlýkta yavaþ yavaþ
sonralarým bertaraf olmuþ þiirin ucunda
geceden geçen ilkim aþkýma meyyan eylemekte
kaþlarýmda dolgun bir siyahlýk
uçurumda sayýklayan göðsümleyim
ve sana doðru bir þiir uyuyor
gözlerini açma,utancýndan uyanamýyor,
gecelere aðýr aðýr kaçan kara þair
þiirlerinde bir beyhudeliði satýyor dizlerine
tökezleyip yüreðime düþüyorsun
birden bir inilti saçlarýnýn karasýnda canlanýyor,
buralarda bir kahramaný oynuyorum aþkýmýn
bütün bakýþlarýný giyinerek
sokaðýndan geçiyorum göðünün
suratýma indirgenmiþ gece aðrýlarýndan irkiliyor kader
alýnyazýmý Rabbe ram ederek geçiyorum dualardan
ve beyhude geçmiþime meyyan hüzünler yakýþtýrýyorum
þimdiki zamanlara yaklaþan gece,ellerimi
en çok ellerimi kanatýyor
bileklerimden yýldýzlarý kýrmýzýya boyuyorum
annem þimdi uyuyor,kokusuyla evi boyuyorum
gece artýk daha güzel aðlýyor
ah bir yokluðuna alýþan sensizlik eksik
yolda gelirken vurulduðu haberini geceden alýyorum,
karanlýklara diz çöken saçlarýma
esrik bir rüzgar deðiyor,sanki ölüm burada þakaðýmda
o kadar yakýnlýðýna göçüyorum ki ömrümün sonunun
is diye betimlenmiþ öyküler karþýmda beliriyor
masallara konu edinmiþ gözlerinin mükemmelliði
meyyan hüzünler sokaðýma siniyor
gökyüzüne küsüyorum...
ama o benimle dans ediyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.