tutunduğum uçurumsun sen
Zindanlarda geçti fani ömrüm
Ayaðýma prangalar baðladýlar
Gözlerime mil çektiler
Yüreðimi daðladýlar sevgili
yandým ama yaktýklarý ateþte deðil
bana býraktýðýn aþkýn hasreti yaktý beni sevgili
gözlerimden dökülen gözyaþlarým
kalbimdeki ateþi söndüremedi sevgili
ayaðýma prangalar baðladýlar
yaralý olmama raðmen
ama sen giderken ben sadece yandým yaralandým
Ayaðýna prangalar baðlayamadým
sen giderken beni suskunluða hapsettin
sen benim bedenimi deðil kalbimi hapsettin
ama ben bir gün sana o kalbi
Elimde tutuþturarak getirmek isterdim sevgili
inan aþkýn ufkunda yarýnlarda sevdim seni
Ey kalbimin hüzün denizi bitmez mi bu yokuþlar
Ufkumda görülmez mi umut parýltýsý sen diye
Ne yazýk ki tutunduðum uçurumsun sen
Yangýnýmda beni yakansýn sen
Ben yandým aþk diye sen sadece aþktýn bende
Ay gibi parýldýyorsun gökyüzünde
Yorgun gözlerim vurgun yürekle uzanýyor sana
Bana hiç sormadýn ki yanýþýmý sevgili
Sen bende ne gördün ki öyle
Yandýðýmý görmedin de bana kýzdýn
Gözyaþlarým þimdi bana yoldaþ olmuþ
Sen ise hasretinle yüreðimde yara
Eskiyen prangalar anlatýr beni sana artýk
Hiç uyumayan suskun zindanlar
Gözlerim göremese de artýk seni
Ýnan ayný þafaklarda buluþuyor yüreðimiz sevgili
Ayný þafaklarda bir aþk oluyoruz senle
Nice ufuklara deðiyoruz farkýnda olmadan
Baþka þafaklarda nice ýslak gözler yanýk yürekler
Yaralý gönüller aþk diye okuyacak bizi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.