Döngü
Döngü
Tek þey bilir aslýnda, her þeyi bilen!
Her þeyi bilen, hiçbir þey bilmediðini bilen...
Geçmiþe atýlanlarla, geniþliyor evren!
Zerreye bak sen, geleceði görmek istersen!
Kliþe; “Topraktan gelip, topraða dönmek”
Marifet olan, hiçlikten gelip, O’na dönmek…
Doðumu “Ölüm” gibi düþün, topraðý “Ana”;
Su, halden hale giriyor; belki ölüp ölüp diriliyor!
Ýnsana benzemiþ çoðalýnca ilahlar;
Yarý insan, yarý ilah; doðuran ilaheler!
Dünyayý sahiplenen efendiler ve ilahlar;
Ýlahlarýn gölgesinde efendiler; kudret ve silahlar!
Aç karnýný bile doyuramaz ki zayýflar?
Ölümsüzlüðü arayan, boða deviren “Yiðitler”!
Uydur; daðlarda yedi baþlý ejder, gökte azgýn boða!
Yerde bunlarla dövüþen, “Sahip” olsun insanlýða!
Kurt kocayýnca, maskarasý olur yavuz itin!
Sonra kuyruðuna teneke baðlarlar, uyuz köpeðin!
Gökten gelen her þeye “Evet”; saf, iyimser, hümanist!
Ýlk “Hayýr” diyen, kadýn ise ilk feminist!
En iyi, en kötü; en kötü, en iyi!
Ben neyi dilersem, sonuçta o iyi!
Patron kim; Dünya’ya hükmeden, sen mi?
Katýþýksýz, kapsamsýz, sade “Ben” mi?
Maksat “Doyuma ulaþmak” olunca, sonsuz ihtiyaç var!
Terk etmeyi göze alan için; hesapsýz bereket var!
Kudretli hem de aziz; neden yüzüðünde zehir taþýr?
“Gölge etme, baþka ihsan istemez!” fýçýda, bilge fakir!
Altta kalan, ezilir; niteliksiz ve aciz olan kinlenir üsttekine!
Ýntikam almak ister biçare; medet, efendi edinir kendisine!
Yol açan, önde; takip edilir! Takipçiler doðal olarak geride!
Hiçbir þey tam taklit edilmez; yeni þeyler bulan zaten ileride!
“Kýsýr döngü”, var sanýlýr; bunda insan yanýlýr! Evrende tekrar olmaz!
Her þeyin bir yolu var ama bir yýldýz ayný yörüngeden iki kez geçmez!
Ahmet Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.