Sussun Keman

Ezberledim sesini rasttan, hüzzamdan.
Kurtuluþ yok, sevda denilen ummandan.
Kayýp gitme, yýldýz gibi avuçlarýmdan.
Vuslatý çalsýn keman, geldiðin zaman.

Sevda ýtrý süzülsün bakýþlarýndan.
Varlýðýnla mest olsun, olduðun mekan.
Yay gibi kaþlarýný kýskansýn keman.
Sussun keman, bir sen konuþtuðun zaman.

Zambaklarýn baþý dönsün, hoþ kokundan.
Yoksun koyma beni, yâr yakýþýndan.
Gözlerinde eriyip sende kalayým.
Sussun keman, yalnýz sen gittiðin zaman.
Ankara,03.05.2008 ibrahim KÝLÝK


Sosyal Medyada Paylaşın: