EY VİCDAN

Ey vicdan, göklerde sere serpe, yerlerde vurgun
Serin bir yaz günü ýlýklýðýnda gir ruhlara
Düþende senden, yükselende
Baharlarýmýzý çiðnetme, uzak tanýdýklara
Ve bir çocuk senden mahrum kalmasýn, anne karnýnda
Iþýðýný söndürme inanan kalplerin
Gün senin rengin gibi aydýnlýk olsun
Solmasýn gülen yüzleri kýrlarýn sultanlarýnýn
Sen hep pak ol, beyaz laleler gibi
Týklým týklým senle doldur bizi
Seni çaðýrdýðýnda bir fani ansýzýn
Sakýn, saðýr kalma, koþarak gel
Kimse senden yakýnmasýn, serçe kuþlarý gibi hafif ol
Atlarýn nallarýna kadar hür,
Kartallarýn kanatlarýna kadar tutsak ol
Hani olur ya, bir kör kurþuna takýlýr göz kapaklarýn
Eðri doðru, doðru eðri gelir
Sen Hz. Ömer’in adaleti gibi adaletli,
Hz. Osman ’nýn hayasý gibi eþsiz
Hz. Hamza’nýn heybeti gibi yýkýlmaz ol
Ey vicdan benim özgürlüðüm senin saltanatýnýn altýnda
Yüksek daðlarýn kibri kýramaz her gün kat be kat çoðalan umudumu
Sen kaybolmaya yüz tutmuþ insanlýðýn tek ferdisin
Bilinmeyen yollar çizme önümüze
Karanlýk perdelerini arala analarýn
Siyah bir geceden, beyaz kývýlcýmlarla çýk karþýmýza
Kalbimizin orta yerinde özerk bir cumhuriyet kur istersen
Her þeye razýyýz, gün seninle bereketlensin yeter ki;
Senin olmadýðýn yerlerde, bebekler katlediliyor
Analar kanlý bir hüzne boðuluyor
Babalar biçare, dünya denen bu gamlý hanede
Hadi efil efil rüzgarýný savur hüzünlü kalplerimize
Ey vicdan, noksanlýðýmýzý vurma yüzümüze,
Ak bir gelin gibi, önce göz bebeklerimize
Sonra ruhlarýmýza sarýl paye paye
Senin olmadýðýn yerlerde yazlar hep kýþ
Üþüyoruz…
Güllü ERSOY



Sosyal Medyada Paylaşın: