Yürüyorum... Soðuktan buz tutmuþ, çatýrdayan bir yolda Belki sen, Sýcacýk yataðýnda uyumaktasýn Ama ben, Attýðým her adýmda Sana varýyorum.
Yürüyorum... Parmak uçlarým donmuþ, hissetmiyorum Buz keserdi hissetmezdim tenindeki elimi Hava soðuk, sen de yoksun Daha çok üþüyorum
Bir damla yaþ geçiyor yanaðýmýn kenarýndan Senin söylediklerin de bir bir aklýmdan Kar üstüne yaðmur sevmez çekilir gider Silindiler gittiler güzel olan her þey
Yine kýrýldýðým bir gündü, iyi hatýrlarým Seni dalgalar getirmiþti kara sularýma Bembeyaz köpüklerdin kara sularýmda Geldin, suyum bulandý istemiyorum
Yine de kötü bir söz söylemiyorum Yapacaðým tek þey seni unutmak olur Sen de bu dünyaya “Hoþça kal” derken Beni hatýrlayýp “Keþke” demeyeceksen... Sosyal Medyada Paylaşın:
Tolga Kurum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.