Yollar seni benden alýp götürdü
Kâlbim bulup bulup geri getirdi
Bir gün bile sensiz geçmedi gülüm
Düþlerin ömrümü yedi bitirdi
Bakma sen baðrýma taþ bastýðýma
Sýcak poyrazlarýn sert estiðine
Gel ilkbahar gibi düþ yastýðýma
Gözlerim suyunu döktü yetirdi
Sevmeyene eza zahmet dolu aþk
Gönülden sevene rahmet yolu aþk
Ýrembaðlarýnda kurulu bir köþk
Kevser ýrmaðýný aktý getirdi
Hasretinle dal dal nice gül diktim
Açýldý goncalar eridim bittim
Eðildim güllleri sen diye öptüm
Yetmeyen dilleri bülbül yetirdi
Gelir ümüðümü týkar bir düðüm
Yaðmura belenir yer ile göðüm
Süzüldü yanaktan yaþ siðim siðim
Beni bir saðanak aldý götürdü
Geçilmez yollarý geçtim de geldim
Suyumu gözünden içtim de geldim
Hasretle peþinde savrulan yeldim
Aþk beni o yelden dile getirdi
Aktaþ aþký yelden güle getirdi
Þaban Aktaþ
06.07.2017 - 08.25
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
AKLIN YOKSA YOKSUN!
Yoktun daha dünyada o zaman
Tohumunu topraða ben attým,
Baþkalarýna kalsa
Seni söküp atacaklar topraktan
Parça parça kesecekler
Çürüteceklerdi ey cenin!
"Hayýr, olmaz, ben istiyorum!
Göreceðim bu çiçeði,
"Çok güzel bir çiçek olacak, eminim!"
Dedi bana iç sesim,
Karþý çýktým,
Açmadan kýymalarýna!
Düþündüðüm, dediðim oldu
Ýnce uzun servi boylu
Bir fidan çýktý karþýma;
Bakmaya doyamadým yüzüne
Iþýl ýþýl sürmeli çekik
Ceylan gözlerine
Siyah kirpiklerine hilâl kaþýna...
Bu yüzden kuþku duyar oldum
Þefkatinden topraðýn
Yoz ise toprak, zehirli
Kendine bile hay’rý yok
Bereketsiz, verimsiz, çorak
Kurur baðrýnda tohum
Yeþerir iken yaprak!..
Topraðýn karný karanlýk
Ölüm karanlýkta saklý,
Güneþ aþkýn ilk demi
Çiçek güneþte açar,
Dal güneþte tohuma durur
Þefkat sevgi ve merhamet
Suyun nemi,
Yaðmur gibi yaðan rahmet
Varlýðýn ile ýþýk var
Ateþte gizli suyun aklý!
Unutma çocuk
Var isen aklýn ile varsýn
Yok ise o, sen de yoksun!
Aklýn ile kendini kurtardýn
Bir dertten sýyýrýp baþýný
Baþka bir derde soktun!..
Ey cenin
Kim verdi sana o þansý
Esamesi bile yok iken
Aklýn, düþün, düþüncenin
Senden önce var olup
Kendinden seni var eden var
Sen daha yoktun!
"Varlýðýný aklýn ile
Aklýma borçlusun!" desem
Borçlu kim, düþün
Yetmedi ise aklýn
Sen daha çocuksun,
Biraz daha büyü
Ermez ise ömür boyu
"Çýlgýnlýk benden sana geçti
Bana benzer huyu" der
Avuturum kendimi!..
Baþka ne yapalým
Oturup yas mý tutalým
Gülüp oynayýp, eðlenmek var iken
Döðüþecek miyim hep seninle ben
Aþkýn zembereðini kâma deðil
Kine, nefrete, intikâma kurup?!
Þaban Aktaþ
08.07.2017
SEBÝL ACILAR
Yalazýnda poyrazýn
Buruþtu yapraklarý
Ýki büklüm biberiye
Kim acýya su vere?!
Acý acý
Yangýn daha acý
Acý acýnýn ilacý
Gönüllerin baþtacý...
Bir yýldýz kayar
Yanarak iner acýyla
Sen uçarsýn geceleyin
Yüzünde ay, yýldýzlý tacýyla
Bir yudum su yâr aþkýna
Yüzündeki nâr aþkýna,
Kim acýya su vere
Gözümde pýnar aþkýna?!
Þaban Aktaþ
07.07.2017 - 15.08
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
Gülümseyen esintiler:
KAFAYA YATMAK
Kafana yatýnca her yer yol oldu
Yatmayýnca her yol çok sarp bir yokuþ
Çektiðin þutlarýn hepsi gol oldu
Kanatlandým ben de, uç, kuþ oldum kuþ
Þaban Aktaþ
08.07.2017
NANE LÝMON
Nane limon, güzel çay
Limonata, serinleten içecek
Limon çiçeði; yüzünde bahar esintisi,
desem kim bilecek?!
Þaban AKTAÞ
07.07.2017
GDO
Besleyici deðeri sýfýr
Ne karpuzun tadý var
Ne domatesin,
Nereye gitsek hibrit tohumlar,
ahdetmiþler bizi yoketmeye kesin!
Þaban AKTAÞ
07.07.2017
MAS/KARALAR
Bu kadar karacahil adam, bilim yok, teknik yok,
bu kadar karabasanla ,
gün gelecek, yine muhtaç olacaðýz karasabana!
Þaban AKTAÞ
07.07.2017
TELLÝ GÜLÝZAR
Her sazýn aðacý gövdesi baþka
Perde perde tek tek deðmesi baþka
Kýrýlmasýn teller hoyrat ellerde
Usul usul aþkla sevmesi baþka
Teller der ki gerip incitme beni
Okþa dilber gibi, acýtma teni
El vurup göðsüme ocutma beni
Garibin boynunu eðmesi baþka
Kâlp gösterir ele yolu yordamý
Dokundukça tele alýyor gamý
Tellere söyledim kara sevdamý
Bam telinin kâlbi dövmesi baþka
Sandým içi oyuk derin bir mezar
Ýnliyor naðmelet telli gülizar
Ýnce uzun boylu servi gibi yâr
Kulaðý, küpesi, düðmesi baþka
Þaban AKTAÞ
06.07.2017 14.40