Ulan...
...ALÇAK...
Namussuz, vicdansýz, utanmaz, alçak...
Atatürk’e senin kinin ne ulan?
Baþýnda al püskül, kolunda kolçak,
Ýmanýn ne senin, dinin ne ulan?
Müslim olsan, Yaradan’dan ötürü,
Herkesi seversin, farketmez türü,
Kahpeliði kaça aldýn götürü?
Evin nere senin, inin ne ulan?
Bana bak ey alçak; Mustafa Kemal,
Bir ýþýk, bir güneþ, gökteki hilal...
Aklýn yok ya, var ise baþýna al;
Boyun kaç ki senin, enin ne ulan?
Þu an üzerinde durduðun vatan;
Onun sayesinde, utan be utan...
Madem ki O deðil, kim senin atan?
Tenin ne ki senin, benin ne ulan?
Atam Fatih deme, Süleyman deme,
Niyazi’nin karný, tok öyle yeme,
O mührünü bastý bu Türkiye’me;
Soyun ne ki senin, genin ne ulan?
N. Karaalioðlu/06.07.’17
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.