ben senim dur biraz boyun baðýnýn edebiden geliyorum kovma gece edepsiz ön sözler planlayaný göðsüm soðuk ter
uzun söylev oluyor güneþin ölülerini tabutlamak kýr kokusu yok sözünü unutan taþlarýn ana rahminde kýsa kýsa sevsin beni söyle dilinin çivileri çözülürse sen ona sonra
kader çizgilerine dalýyorum avuç içlerine koþuþturan çocuklarýn rahlesinden kýrýlýp bize geliyor senin de tanýdýðýn biri
güneþ doðuyor karanlýðýn tenine ateþ düþmeden ayný cehennemin havarileriyiz utanma seninle ilk ve tek defa
0005
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.