YEL DEĞİRMENLERİ
cundada aþýklar tepesinde yel deðirmeni
taþ kahvede bir içimlik sakýzlý kahve
taksiyarhis kilisesinde kayýp bir gravür
deðirmenler deðirmenler
bu ýrmak suyunu rüzgarýn beline dolamýþ
pervaneler gibi dönüyor baþýmda sevdanýn çýlgýn rüzgarý
sen günýþýðýnda sarýþýn güz uçurumu
dönüp duruyoruz durmadan birbirimize
deðirmen taþlarý gibi
zeytin aðaçlarý dallarýnýzda yýlgýnlýk
yelken bezi maviliklerde melankoli
düþlediðin dünyada salkým saçak iyilik bahçeleri
özlemi duyuluyor özgürlüðün hançer sessizliklerden
aþýklar tepesine çýkýp
þimdi seni hangi türküyle çaðýrayým
kanadý yorgun kuþlar geçiyor cundadan
hangi maviliðe süreyim karanfil kývrýmý dudaklarýný
öpülsen çocuk kalýyorsun
zehrini akýtan bir zambak oluyorsun i mgeler denizinde
bir çýðlýk gibi düþüyorsun yel deðimenlerinin çarkýna
biz sevdaya sözlendik turkuaz düþlü anka
meyvesiz bir dal idik daraðacýnýn kollarýnda
yel deðirmenlerinin koynundaki rüzgarlara adamýþtýk uzun gölgelerimizi
kadehimdeki þarap çaðrýsýz denizler seyrinde
ne çok yaraþýrdý sana yel deðirmenleriyle savaþmak
sana ne çok yaraþýrdý
yel deðirmenleri dönerken samanyolunu seyretmek
ýrmaða karýþan külsün artýk
yel deðirmenlerine fýsýldadýðýmýz aþk
sustu yaz yeli
sustu martýlarýn kanatlarýndaki karnaval þarký
ýrmaklarýn ve rüzgarýn unuttuðu kadýnlar gibi
Ömriye KARATAÞ
07.07.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.