DOST BILDIKLERIM

Aydýnlanýr sanýrdým onlarla dünyam,
Mumumu söndürdü dost bildiklerim.
Kabusa döndüyse en güzel rüyam,
Ruhumu gömdürdü dost bildiklerim.

Baktým ki sözleri hep yalan dolan,
Saf görüp oynadý dost bildiklerim.
Ne Allah korkusu ne de din iman,
Yýkýp yýkýp doymadý dost bildiklerim.

Belli etmeden hergün kuyumu kazdýlar,
Canlý canlý gömdüler dost bildiklerim.
Küçük bir mezar taþýna adýmý yazdýlar,
Sanki miras böldüler dost bildiklerim.

Deli gönlüm aþk için akan çeþmeydi,
Þapþaðýmý kýrdýlar dost bildiklerim.
En parlak günlerim sanki geceydi,
Yüz yerimden vurdular dost bildiklerim.

Iþýk olamadýlar kara geceme,
Elimden tutmadý dost bildiklerim.
Küfür yakýþmaz benim bir tek heceme,
Dertlerim bitmedi dost bikdiklerim.

Can bildiðin insanýn yalansa sözü,
Teselli olamaz dost bildiklerim.
Yüzüne gülerken plansa özü,
Çaremi bulamaz dost bildiklerim.

Ben insanlýk onlar hava derdinde,
Uzak durun benden dost bildiklerim.
En kötü anlarda çýktým geldimde,
Dönüp bakmadan giden dost bildiklerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: